Ժուռնալիստ, արվեստաբան, «Գոլոս Արմենիի» թերթի մեկնաբան, Հայաստանի Ժուռնալիստների և Թատերական գործիչների միությունների անդամ։ Մշակույթի թեմաներով գրում է տարբեր ժանրերում. ակնարկներ, գրախոսականներ, հոդվածներ առկա խնդիրների մասին , դիմանկարներ։ Հայաստանի նկարիչների մասին տասնյակ ալբոմների հեղինակն ու կազմողն է։
Դեռ բոլորովին վերջերս մեր մամուլի էջերում Օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի մասին խոսելու միակ հնարավոր տարբերակն էր դա անել գերադրական աստիճաններով։ «Փառաբանված», «ազգային պարծանք». այսօրինակ մակդիրներն ուղեկցում էին նրա մասին յուրաքանչյուր հիշատակմանը։ Իսկ եթե երբեմն որպես բացառություն հնչում էին քննադատական դիտողություններ, ապա դրանք վերաբերվում էին այս կամ այն ներկայացման «առանձին վերցրած թերություններին», բայց , քա՜վ լիցի, ոչ թատրոնին ընդհանրապես։
Մենք ապրում ենք դիլետանտների ժամանակներում։ Այդ պատճառով էլ անվերջանալի թվով թյուրիմացություններ, սկանդալներ են տեղի ունենում ցանկացած ոլորտում։ Մարդիկ ավելի չարը չեն դարձել, պարզապես վերջին տասնամյակների ընթացքում հոգնել են հիասթափություններից, գենետիկական մակարդակով խեղվել է մշակույթը։ Քիչ չեն պատճառները, որոնք հանգեցրին հասարակության մեծ մասի հոգևոր աղքատացմանը, և իմաստ չունի դրանք թվարկել։